فیلم پلیسی رزمی شوشو - متافیزیک

»» فیلم کوتاه شوشو ( رزمی ، پلیسی )

فیلم پلیسی ، رزمی « شوشو » در اردبیل آماده می شود .

فیلم کوتاه « 110 دقیقه ای » پلیسی ، رزمی شوشو برای شرکت در جشنواره پلیس (‌110 ) با مشارکت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی و نیروی انتظامی استان اردبیل به کارگردانی آقای رحیم طوفان اولین سکانس خود را روز چهارشنبه 24 آبان ماه در اردبیل آغاز نمود .

موضوع فیلم : داستان سارقانی است که از تبحر کافی رزمی برخوردارند و با زیر پا نهادن اصول اخلاقی هنرهای رزمی مبادرت به کیف زنی می کنند که ضمن درگیری با ماموران نیروی انتظامی و مردمی که به یاری نیروی انتظامی شتافته و اکثرا رزمکاران زبده ای هستند در نهایت ...........

فیلمنامه کاری از نویسنده قدر استان آقای شهرام سجودی زاده است و مشاوره هنرهای رزمی این فیلم را آقای بابک صاحب اختیاری به عهده دارد و آقای علی محمدی دستیاری کارگردان را به عهده دارد .

بازیگران : آقایان حسین رجایی ، حمید زیدی ، مصطفی صدیق ، بهرنگ شفیعی ، رحمان سید سیاح ، رامین اسمعیلی ، محمد صفری ، بهروز فیضی ، حجت خاتم نژاد ، بهزاد صحرایی ، محمد ارجمند ، منصور سامی و خانم نایبی و بازیگر خردسال الهه رجایی

در این راستا از اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی ، معاونت اجتماعی نیروی انتظامی ، هیئت ووشو ، هیئت ژیمیناستیک ، خانه سینمای استان و آقایان سرهنک مجتهدی ، رحمان زمانی ، عباس پاکنهاد ، یوسفی سادات و کلیه عزیزانی که همکاری نمودند قدردانی می شود .

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » بابک ( جمعه 85/8/26 :: ساعت 1:52 صبح )

»» اینبار از معبد شائولین چین

تقویت نیروی چی :

به حالت چهارزانو ( ذن ) می نشینیم ، ستون فقرات عمود بر زمین بوده و از حالت انقلاض خارج شده و با حالتی آرام و ریلاکس به آرامی چند نفس عمیق بکشید ؛ تنفس شما باید حالت شکمی داشته باشد یعنی عمل دم توسط بینی انجام گرفته و هوا به قسمت انتهایی شکم هدایت و با پر شدن ظرفیت شگم ، ریه ها نیز از هوا پر شده و لحظه ای نفس را حبس می کنیم و سپس به آرامی زبان را به سقف دهان جسبانده و از راه دهان عمل بازدم را انجام می دهیم . این روند تنفس در اکثر تمرینات ما انجام خواهد گرفت .

بعد از چند نفس عمیق که سبب ایجاد تمرگز فکر و آرامش در ما شد اینبار ذرات هوا ( پرانا ) را در نظرمان به رنگ زرد طلایی فرض کرده و با عمل دم این ذرات را راهی بدن و در قسمت زیر ناف ( تانتین ) متمرکز می نماییم محل صحیح تان تبن حدود چهار انگشت پایینتر از ناف بوده و یکی از چاگراهای کاربردی به شمار می رود . انرژی پرانای هوا در قسمت تانتین جمع و متمرکز شده و به صورت یک انرژی قوی مثل انرژی اتمی درمی آید ( در این حالت به رنگ زرد طلایی و به صورت نورانی تصور میشود ) پس از تجمع و تمرکز کامل این نیرو که با حبس تنفس انجام می گیرد ؛ در هنکام بازدم تصور می کنیم که این نیروی عظیم منفجر شده و در کل بدن جاری می شود و با پخش شدن در کل بدن انرژی عظیمی را در بدن ما به وجود می آورد. در واقع نیز چنین است و پس از چند جلسه تمرین این انرژی به خوبی احساس و درک می شود . از کاربردهای این انرژی می توان به ایجاد نیروی عظیم در مقابله با انواع بیماریها ؛ افزایش قابل توجه نیروی بدن و بالاخص نیروی جنسی ؛ همچنین احساس نشاط و شادابی و قدرت عظیم در ضربات رزمی وموارد دیگری را می توان نام برد.

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » بابک ( جمعه 85/8/26 :: ساعت 1:7 صبح )

»» به خد آ تا به خدایی رسی

اساتید شائولین؛کونگ‌فو در گذر قرون

معبد شائولین، مهد پرورش هنرهای رزمی قدیمی چینی، واقع در ایالت هونان، اکنون بیش از هزار و پانصد سال است که ناظر اجرای تمرینات هنرهای رزمی است چه بدون سلاح و چه با سلاحهایی نظیر باتوم، خنجر، شمشیر و… امروز بدست آوردن شجره‌نامه محرمانه بزرگانی که موفق به فراگیری سبک شائولین شده بودند، بعید به نظر می‌رسد. در مجموع علائم و نشانه‌هایی که از تاریخ به دست ما رسیده، که گاهاً امکان دارد افسانه باشند. به ما این امکان را می‌دهند که از بین آنها، یک جمع‌بندی کلی داشته باشیم.

قرن پنجم، زمان پیدایش معبد، دو استادی که نامهایشان بدست ما رسیده؛ استاد کوآن‌سووی و هانگ جی چان هستند که در مبارزه بدون سلاح از نام‌آوران عصر خود بوده‌اند و این هنر را به راهبان معبد آموزش می‌دادند. سپس با مهارت یکی از راهبه‌های هندی تبار به نام پاتویو، تمامی نگهبانان معبد نیز آموزش دیدند. بعدها با کمک هویی کوآنگ و تسانگ چائو، پاتویو توانست فعالیت‌های کوآن و هانگ را دنبال کند و بسط دهد. استاد هویی یکی از متخصصان فنون مبارزه و استاد تسانگ یکی از فن‌آوران بوکس زمان خود شدند.

این چنین بود که در قرن ششم، وقتی بود که هیدارمای معروف (که او نیز هندی تبار بود)، وارد معبد شائولین شد، از قبل شهرت روشهای هنرهای رزمی او به گوش همگان رسیده بود. استاد هیدارما به راهبان روش جدیدی آموخت که در عین این که مبارزه می‌کنند، سلامتی خود را نیز به بهترین شکل ممکن حفظ کنند و آن را به خطر نیندازند ولی این روش خیلی واقعی به نظر نمی‌رسید. پس از آن استاد گسترش دادن تکنیک‌های ویژه مبارزه و خصوصاً استفاده از باتوم را از سر گرفت.

ما منتظر رسیدن قرن شانزدهم می‌شویم تا پدیده تسویی یوآن، از راه برسد. او خیلی زود متد جدیدی از مبارزه ارائه داد که ترکیبی از 72 حرکت بود، پس از آن به کمک اساتیدی چون پی-یو-فانگ و لی چانگ، تسویی یوآن توانست ورزش بوکس را در 5 فرم متفاوت و ترکیبی از 170 تکنیک ابداع کند.

این پنج سبک عبارت بودند از: بوکس اژدها، بوکس ببر، بوکس درنا، بوکس مار و بوکس پلنگ. پس از این دوره، جهشی داریم به قرن 18. سال 1736. زمانی که معبد قربانی آتش‌سوزی شد که توسط سپاهیان امپراطور افروخته شده بود. این یک کشتار دسته جمعی واقعی بود برای راهبانی که هیچ راه گریزی نداشتند. تمامی به جا مانده‌ها را نیز، اعدام کردند و از این بین فقط 5 نفر جان سالم بدر برده، فرار کردند. این افسانه است یا واقعیت؟ کسی نمی‌داند افسانه‌های عامیانه این طور می‌گوید که این 5 نفر بعدها، خالق پنج سبک بزرگ کونگ فو شدند. این پنج استاد بزرگ ایالت هونان را ترک کرده و به جنوب کشور، ایالت فوکیان پناهنده شدند. نامهایشان را عوض کرده و هر یک سبک ویژه خود را در کونگ فو بنا به دانسته‌هایی که در معبد شائولین آموخته بودند، پدید آوردند. لی‌هی کی سبک لی- گار- کوآن را پدید آورد، مو چائوهینگ سبک مو- گار- کوآن، تسی تو چونگ سبک چوی- گار کوآن، لیو تا – هونگ سبک لیو- گار- کوآن و هونگ هی کوآنگ سبک گار- کوآن را پدید آوردند.

سبک هونگ، یعنی هانگ گار، مهمترین سبک قدیمی شائولین است که بر جای مانده است. و بالاخره در قرون 19 و 20، کونگ فو توسط شخصی ممتاز و معروف به نام هوآنگ فی، هونگ (متولد 1847 متوفی 1924)، معرفی شد. او که نزد پدرش هوآنگ چی اینگ (او نیز نزد لوآ- تسی، یکی از ده ببر شائولین در جنوب)، پرورش یافته بود، فی – هونگ زندگی درخشانی را پشت سر گذاشت او شاهکارهایش را در ادبیات چین و در دنیای سینما به جای گذاشته است.

همچنین هر آنچه امروز، جکی‌چان و جت‌لی روی پرده‌های سینما از خود نشان می‌دهند، حرکات و ژست‌های افسانه‌ای هوآنگ فی- هونگ است، مردی که خالق فنی بود که «ضربه‌ای برگرفته از روح ماده» معنی می‌داد.

معبد شائولین زادگاه سبک‌های بی‌شماری از کونگ فو بود که تا امروز بر جای مانده‌اند.

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » بابک ( جمعه 85/8/26 :: ساعت 1:7 صبح )

»» همیشه قوی و پر انرژی باشید

آرامش ودیعه بزرگ الهی است که به راحتی نصیب هر بنده ای نمی شود ؛ برای داشتن آرامش کامل باید پشتوانه ای قوی و بی تزلزل داشت ؛ خداوند بزرگ این ودیعه پر بها را مخصوص کسانی قرار داده است که بدون قید و شرط بنده او هستند ، اگر روراست و با ضمیری روشن نیم نگاهی به زندگی دنیوی بیندازیم و صادقانه به قضاوت بنشینیم ، زندگی دنیوی را کمتر از آن خواهیم دید که به خاطرش مشوش در اضطراب باشیم . گذر زندگی که چند صباحی بیشتر دوام ندارد ارزش این همه ناملایمات و رنج و عذاب را ندارد ؛ اگر پایبند زندگی دنیوی شویم آنگاه راه گریزی نخواهیم داشت بنده تا در بند مسائل دنیوی گرفتار است راه رهایی ندارد ، ما بنده ایم اما نه بنده دنیا و امیال و آرزوهای زودگذر آن ما بنده آنیم که بالاتر از او نیست . بندهُ بنده بودن خاری و ذلت می آفریند بهتر است آزاد و آزاده بوده و از این آزادی و چند صباح عمر لذت برد که این چند صباح بس کوتاه است و فرصت غم خوردن نداری . حکیم بزرک خیام چه خوش سروده که :

برخیز و مخور غم جهان گذران بنشین و دمی به شادمانی گذران

در طبع جهان اگر وفایی بودی نوبت به تو خود نیامدی از

عزیزان آخر کار جهان نیستی است پس باید از این چند صباح عمر نهایت استفاده را بکنیم . با آرامش و لذت زندگی کردن و استفاده از نعمات زندگی شگر الطاف خدا را بجا آوردن است . برای دستیابی به زندگی والای معنوی باید خود و خدای خود را بشناسی ؛ در بهر تفکر فرو رفته به راز وجودی خویش بیندیشی رازی که برای هزاران انسان سر به مهر و نگشوده باقی مانده است . باید با تمام وجود به ایمان دست یافت تقلید کورکورانه از دیگران و ایمان بدون آگاهی تو را به سرمنزل رستگاری رهنمون نخواهد شد. باید حقیقت را در وجود خویش بجویی ، آنگاه با دلی مطمئن و ضمیری امیدوار رو به درگاه آن لامتناهی کنی و دست نیاز به سوی آن بی نیاز بگشایی . کسی که توان برآوردن نیازهای خود را ندارد چطور تو را بی نیاز خواهد کرد . باید از دیروز و فردا دور بوده ، هم اکنون و در هم اکنون او را بخوانی . راز آرامش همین است ؛ دری فولادین به روی گذشته و آینده ببند و همین لحظه به دور از دیروزها و فرداها ، فردایی روشن برای خویش بساز . دیروز و امروز و فردایی وجود ندارد ؛ همه یک لحظه است و آن حال است چون ما مقید به مکانیم اسیر دست زمان می شویم ، در عالم حقیقت ( در عوالم روحی ) همه یکی است و آن اوست اوی لامتناهی « به مثال می توان از عالم خواب نام برد » .

این یک دو سه روز نوبت عمر گذشت چون آب به جویبار و چون باد به دشت

هرگز غم دو روز مرا یاد نگشت روزی که نیامده است و روزی که گذشت

وقتی دست نیاز به سوی او می گشایم انگار واقعاْ در مقابل آقایم ایستاده ام عرق شرم پیشانیم را خیس می کند و از خجالت کونه هایم قرمز می شود ولی چون مطمئنم او تنها بی نیاز بخشنده است با اطمینان قلبی در کمال امیدواری از او می خواهم و خواسته هایم را از قبل برآورده شده می بینم . از او میخواهم دلی روشن ،ضمیری مطمئن، چشمی بینا و گوشی شنوا به من عطاء کند ؛ چون او تنها آگاه دانا است امور زندگیم را به او وا میگذارم تا هر چه خود صلاح می داند به من عنایت فرماید . عجب لذتی دارد با خالق خود خلوت کردن ، اورا احساس می کنم ، احساسی پر نشاط ؛ در آن لحظه دیگر هیج چیز برایم اهمیت ندارد . اگر نیم نگاهی به من بیندازد سر از پا نمی شناسم از فرط خوشحالی اشک چشمانم را پر می کند ولی خجالت می گشم کریه کنم چون در محضر خالق باید خیلی مواظب باسی ؛ او رب العالمین است فلان فرماندار و استاندار یا مدیر کل فلان اداره نیست . آن لحظه خوب عبادت خیلی سخت و در عین حال لذت بخش است .

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » بابک ( جمعه 85/8/26 :: ساعت 1:7 صبح )

»» باز از ورزشهای رزمی

بیشتر دوستان در تماسهای کتبی ؛ تلفنی یا توسط ایمیل در مورد نیروی جوانی سؤال نموده اند و این که چگونه دوباره آن شور و نشاط دوران خاص که پر انرژی بودند را بدست آورند و جالب این است که اکثر عزیزان در سن زیر 30 سال هستند ........... و امّا..!!

عوامل مختلفی در احساس کسالت و از دست دادن شور و حال جوانی و احساس بیمارگونه دخیلند که از مهمترین مسائل می توان به مشگلات روانی ، زندگی ماشینی ، مشکلات مالی ، استعمال دود از هر نوع که باشد ، عدم تحرک و دهها دلیل دیگر و بعضی بیماریها می توان اشاره نمود .

دوستی از تهران در تماس تلفنی اش می گفت که حدود 20 سال سن دارد و مجرد است این دوستمان قبلا ورزشکار بوده ولی حالا به اندازه ای احساس کسالت و تنبلی می کند دیگر نه تنها از ورزش دور مانده بلکه در زندگی روزمره اش نیز دچار مشگل است و یا دوست دیگری از شهر میانه در مورد احساس پیری و کسالت با وجود سن کمش صحبت می کرد ؛ عزیزی از اصفهان تماس گرفته و خواستار روشی برای دست یابی به انرژی بیشتر بود و سوالات زیادی از این دست ما را بر آن داشت تا در مورد تمرینات تنفسی بصورت کاربردی جهت غلبه بر کسالت و ایجاد نیروی نشاط و جوانی و احساس قدرت به طور خلاصه وار توضیح دهیم :

برای چند لحظه خود را از مشگلات روزمره کنار بکشید و خودتان باشید ؛ به دور از حاشیه ها !. در هر حالتی که قرار بکیرید ( نشسته ، درازکش و یا سر پا ) باید کمر صاف و ستون فقرات در یک خط باشد « صاف باشد » & با چند نفس معمولی شروع کنید . براحتی و فارغ بال نفس بکشید و لذت ببرید ، بدنتان را از تنشها و فشار رها سازید ........ و امّا اصل تمرین : در حالت فوق به آرامی با بینی نفس عمیق بکشید به طوری که اول قسمت شکم بلاخص زیر ناف ( تانتین ) از هوا پر شده و سپس اکسیژن به سمت ریه ها هدایت شود و ریه ها هم مملم از هوا شود ؛ برای لحظاتی تنفستان را حبس کنید ( به تدریج باید بر مدت زمان حبس تنفس افزود ) و بعد از لحظه ای حبس تنفس زبان را به سقف دهان جسبانده و به آرامی هوا را از راه دهان خارج کنید . دقت نمایید که دم با بینی و بازدم با دهان بوده و مدت زمان بازدم آرامتر و طولانی تر از دم باشد .

اگر شما به مدت یک ماه هر روز چند بار و هر بار فقط ده دقیقه تمرین قوق را انجام دهید به نسبت خیلی زیادی بر انرژی خود افزوده و احساس نشاط و نیروی جوانی خواهید کرد . شما باید یاد بگیرید که آگاهانه نفس کشیده و از این به بعد از تنفس شکمی استفاده کنید ، و این کار را بصورت یک عادت در آورید.

شما می توانید سوالاتتان را مطرح کرده و جواب را دریافت کنید.

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » بابک ( جمعه 85/8/26 :: ساعت 1:7 صبح )

»» باز از ورزشهای رزمی

تاریخچه تکواندو

سلسله سیلا ((سلسه سوم پادشاهی کره)) در قرن هفتم بعد از میلاد تاثیر بسزایی در رشد هنر رزمی کره داشت . این سلسله در گوشه جنوب شرقی جدا شده از شبه جزیره قرار داشت ولی سیلا با پیروزی بر دو سلسله دیگر کره را متحد نمود . حامی قدرت ملی سیلا یگانه سیستم جنگیش یعنی هورانگدو بود . هورانگدو شامل جوانهایی از خانواده های اصیل بود که نسبت به تربیت جسم و فکر فداکاری میکردند بود . هورانگ قوانین سخت و جدی را در وفاداری به پادشاه تقوا و اطاعت نسبت به والدین ، شجاعت در جنگ و احترام به دوستان و دوراندیشی در زندگی را تعلیم میداد و هورانگ دو شکل ابتدایی تکواندو بود . طی قرنها بعد سیلا راه را برای سلسله جدید کوریو که بوسیله تانگون در سال 918 AD تا سیس شده بود ، هموار کرد . کوریو تلاش کرد سرزمینش را از طرف شمال گسترده کند و تا حدی نیز موفق شد و تجاوز دشمن به کره را تکواندو که سوباک دو نامیده میشد دفع کرد ، دیگر تکواندو برای کره ایها یک سلاح محسوب میشد . یک جنگ تاریخی نشان میدهد که در تجاوز ژاپن به کره حدود 700 سرباز داوطلب از منطقه کوم سان با مشتهای خالی بوسیله تکواندو با مهاجمان جنگیدند . تکواندو در معنی لغوی به معنی هنر استفاده از دست و پا می باشد . و علیرغم اینکه در عوام به عنوان هنر رزمی استفاده از پا شهرت یافته است ، اما یک سیستم کامل و بدون نقص رزمی می باشد . و تکواندو فراز و نشیب های زیادی را در قرن گذشته طی نموده ، در آوریل 1955 نام تکواندو در جلسه ای در کره بر روی هنر رزمی کره ایها تثبیت شد و از طرف مقامات به رسمیت شناخته شد ، در شناساندن و ارائه تکواندو نوین از زحمات و تاثیرات بسزاء ژنرال چوی هونگ هی نمی توان بسادگی گذشت و این حقیقتی غیر قابل انکار است . در سال 1965 انجمن تکواندو کره و در سال 1966 فدراسیون بین المللی تکواندو و (I.T.F) در کره تاسیس شد . در سال 1973 فدراسیون جهانی تکواندو W.T.F با حمایت رجال سیاسی کره جنوبی تاسیس شد . این دو سازمان همواره در رقابتی تنگاتنگ با یکدیگر بودند و سعی داشتند شناخت و حمایت بین المللی را هرچه بیشتر جذب کنند

(I.T.F) با حمایت از اعضاء خود و (W.T.F) با حمایت رهبران سیاسی و شناخت جهانی و رسمیت در سطح جهان . هر دو ارگان بر فلسفه و اصول و فرمها اهمیت میدهند . (W.T.F) اهمیت زیادی برای مبارزه و مسابقات قایل است و I.T.F تکیه بر جنبه ها و مسائل اخلاقی و فلسفی این ورزش را دارد

در سال 1980 کمیته بین الملی المپیک طی جلسه ای در مسکو (W.T.F) را به رسمیت شناخت و تکواندو پومسه در 1988 و 1992 به صورت تشریفاتی و در سال 1994 به عنوان یک ورزش کامل المپیکی اعلان و در سال 2000 رسما وارد المپیک شد

تاریخچه کاراته

قدمت و عمر دست خالی جنگیدن به قدمت خود بشر است

قدمت و عمر دست خالی جنگیدن به قدمت خود بشر (انسان) است. فرم‌های مختلف و مرتب ‌شده دست خالی جنگیدن در سراسر دنیا توسعه پیدا کرده است و هرکدام منعکس کننده قسمتی از آداب و رسوم ملی می‌باشد و چیزی که ما کاراته می‌نامیم یکی از آنهاست.

عقیده همگان بر این است که کاراته از چین ناشی شده و از طریق راه جزایر (ریوکو) به ژاپن آمده است.

در اوائل قرن هفدهم (اوکیناوا) مورد یورش و فتح ژاپنی‌ها قرار گرفت. ژاپنی‌ها (اوکیناوا) را بیشتر از 250 سال در اشغال داشته و مالکیت و حمل اسلحه را به‌منظور جلوگیری از ایستادگی و مقاومت‌ها ممنوع نموده بودند.

بنابراین مردم (اوکیناوا) مجبور شدند به خاطر محافظت خودشان در مقابل چپاول غارت و همچنین حمله ژاپنی‌ها به مبارزات غیر مسلحانه روی آورند و در این دوره کاراته رونق فراوان پیدا کرد و تا اوایل قرن بیستم در خفا تمرین می‌شد.

در سال 1922 (گی‌چین فونا کوشی) پروفسور اهل اوکیناوا کاراته را به ژاپن معرفی نمود. او به ژاپن دعوت شده‌بود که کاراته را به نمایش بگذارد. ژاپنی‌ها تحت تأثیر او قرار گرفتند و او را تشویق نمودند که در آن‌جا اقامت کند و این فن را به آن‌ها بیاموزد.

او همچنان عمل کرد تا در سال 1957 در سن 88 سالگی درگذشت.

هرچند کاراته هم مثل سایر ورزش‌ها در هر جلسه احتیاج به نرمش‌ها و گرم کردن بدن دارد ولی این ورزش قبل از هر تمرین احتیاج به بعضی آمادگی‌های روحی نیز دارد.

سوسای اویاما

ماس اویاما دان 10 و مبتکر کیوکوشین کاراته در سال 1923 در جنوب غربی کره متولد شد. در سن 9 سالگی شروع به تعلیم گرفتن (کمپو) نمود.

در سن 15 سالگی پدرش او را بــــه ژاپن فرستاد تا در مؤسسه هواپیمایی جوانان یاماناشی به تعلیم بپردازد. او برای مدت کوتاهی قبل از اینکه کاراته را زیر نظر گی چین فونا کوشی بیاموزد، جودو را در مدت کوتاهی آموخت.

ماس اویاما زیر نظر معلمین مختلف کاراته تعلیم گرفت و خیلی سریع پیشرفت نمود و در سن 22 سالگی موفق به دریافت دان 4 شد.

دوسال بعد در سال 1947 موفق شد که تمام قهرمانان کاراته ژاپن را شکست دهد. دوران بعد از جنگ جهانی دوم دوران آشفتگی و زحمت برای ژاپنی‌ها بود و در همین دوران ماس اویاما اغلب دچار مشکلات ناشی از اشغال آمریکائی‌ها بود. بنابراین در سال 1948 ماس اویاما تصمیم گرفت که به تنهایی در کوهستان به تمرین و تعلیم بپردازد. او برای مدت طولانی با تمرینات روزانه به قوی نمودن بدن و قدرت خود مبادرت ورزید.

در سال 1950 پس از مراجعت از کوهستان با یک گاو نر وحشی به مقابله پرداخت و در مبارزات دیگر خود با 51 گاو وحشی که چهار تای آن‌ها را کشته و شاخ 47 گاو وحشی دیگر را شکست.

در سال 1952 به آمریکا دعوت شد و 32 برنامه اجرا نمود. در ایالات مختلف درس داد و در هفت مبارزه که در مقابل بوکسورها و کشتی‌گیران آمریکائی شرکت نمود به پیروزی نائل گردید. او مجدداً در سال 1953 به آمریکا رفت و این مرتبه در شهر شیکاگو در مقابل یک گاو وحشی به مبارزه پرداخت و با جدا نمودن شاخ‌های گاو در قاره آمریکا نیز بسیار مشهور شد. در سال 1954 او اولین (دوجو) خود را در (می‌جروتوکیو) افتتاح نمود

این دوجو شروع کیوکوشین‌کای‌کان (مرکز کیوکوشی‌کای) بود و در سال 1964 توکیو هونبو (باشگاه مادر در توکیو) افتتاح شد و سازمان بین‌المللی کاراته تأسیس شد.

امروزه کیوکوشین کاراته در تمام قاره‌های دنیا نفوذ کرده ‌است و در سال 1979 دومین دوره مسابقات قهرمانی کاراته جهان در ژاپن با شکوه و موفقیت بی‌نظیری با شرکت 72 تیم از سراسر پنج قاره جهان از جمله تیم ایران (به سرپرستی یوسف شیرزاد، بنیانگذار کیوکوشین کاراته در ایران و تنها نماینده سازمان بین‌المللی کاراته ژاپن) برگزار شد. و هم‌اکنون روزبه ‌روز بر تعداد کسانی که با این سبک اصیل و علمی کاراته آشنا می‌شوند و سعی در فراگیری آن می‌نمایند افزوده می‌گردد. به‌طوری‌ که در حال حاضر بیش از ده میلیون نفر در سراسر جهان مشغول آموختن کیوکوشین کاراته می‌باشند.